Julek i dziura w budżecie – opinia

Julek i dziura w budżecie. Dzisiaj chciałabym się z Wami podzielić osobistą recenzją książki dla dzieci. I jednocześnie – z całych sił zachęcić do jej przeczytania – ze swoimi latoroślami. Powód – to mądrą książka – która pozwoli Twoim dzieciom lepiej odnaleźć się w otaczającym je świecie. Ponadto to bardzo nietypowa pozycja, ponieważ należy do tych lektur – które bawiąc – przy okazji uczą. A akurat ta – pozwala zwiększyć wiedzę w często pomijanym zakresie nauki, dotyczącym edukacji finansowej dzieci.

A jak wiecie – ten temat – jest mi szczególnie bliski.

Tak wiem – jak przeczytacie taki początek – to pierwsze, co pewnie ciśnie się na usta – aaaaaaaaaaale nudy. Nie oszukujmy się – edukacja finansowa z reguły nie kojarzy się z ciekawymi i wciągającymi pozycjami książkowymi. To nie ten typ literatury. 

I tu się mylicie!

Julek i dziura w budżecie – to książka – która łamie schematy.  Jest pozycją, którą polecałabym – nawet gdyby o finansach i ekonomii nie było w niej ani słowa. Ona jest po prostu ciekawa. A historię bohaterów czyta się z zapartym tchem, od przysłowiowej od deski do deski.

Julek i dziura w budżecie – bohaterowie

Główny bohater to Julek – 8 letni chłopak, próbujący się odnaleźć się w otaczającym go świecie.

Nie ma lekko. W swoim najbliższym otoczeniu –  ma sąsiadów wyznających zupełnie różne podejście do pieniędzy i w rożny sposób obchodzący się z nimi.

Dla przykładu: jego najlepszą koleżanką jest Dusia córka państwa Dusigrosz (nazwisko wpadające w ucho i pozwalające łatwo odnaleźć się w akcji nawet młodszym dzieciom), która lubi mieć pieniądze i nie znosi ich wydawać.

Innym sąsiadem Julka jest pan Rozrzutnicki, który wychodzi z założenia że wszystkie zarobione pieniądze, a nawet więcej – trzeba wydać od razu na na swoje zachcianki.

Czytaj także: „Świat pieniądza” recenzja ksiazki o kasie dla dzieciakow

A to dopiero początek tej historii. Więcej z treści, aż tak bardzo zdradzać nie będę – bo gdzie wtedy byłaby przyjemność dla Was?

Julek i dziura w budżecie – opinia

Moim zdaniem – a jestem molem książkowym – który długie godziny spędził z wypiekami na twarzy przewracając kolejną stronę książki  – ta pozycja ma w sobie to coś. Tą iskrę i lekki język, dzięki którym czytelnicy z utęsknieniem wyczekują na następne dzieło autora. 

A dodatkowo – w trakcie lektury – dowiemy się:

• czym różni się potrzeba od zachcianki
• dlaczego warto spisywać wydatki
• po co komu plan finansowy
• co to jest budżet
• o co chodzi z popytem i podażą
• dlaczego płacimy odsetki
• po co komu oszczędności
• i dlaczego te same lody w różnych sklepach mają wyższą lub niższą cenę.

Jakby tego było mało w książce poruszony jest także problem szpanowania przedmiotami. Gdzie dzieciaki z bogatszych rodzin naśmiewają się z tych, których nie stać na drogie drogie gadżety. Sposób rozwiązania tego problemu jest niesamowity i w książce kończy się happy endem. Choć wydaje mi się, że te rozwiązanie mogłoby się sprawdzić także w dzisiejszym, realnym świecie.

To co mnie osobiście urzekło w tym rozdziale – to pokazanie – że można wyjść z owczego pędu, nawet gdy jest się dzieciakiem. Oraz że każde, nawet te najgorsze i upokarzające innych zachowanie można przekłuć na coś dobrego.

Dlatego serdecznie zachęcam do lektury tej książki. Na naszym rynku – dalej jest mało pozycji z zakresu finansów osobistych dla dzieci. A z taką, którą dodatkowo czyta się z przyjemnością – spotykam się po raz pierwszy. Jej lektura sprawia, że łatwiej zachęcić dzieciaki do rozmowy o finansach.

U mnie – w trakcie czytania książki  wywiązała się burzliwa dyskusja o przepłacaniu. Byłam w szoku, gdy 8-letnia Wiki dokładnie wiedziała – za które rzeczy ostatnio zapłaciła zbyt wiele pieniędzy. I szczerze mówiąc – wcześniej nawet nie zwróciłam na to uwagi. A ona owszem – i wyniosła z tego lekcję. A sprawa dotyczyła żelków w kształcie hamburgera. Przy ich pierwszych zakupach – zapłaciła ze jednego żelowego hamburgera – 3 zł. Następnym razem uważniej przyglądała się sprzedawanym słodyczom. I znalazła te same żelkowe hamburgery. Tylko sprzedawane  w opakowaniu zbiorczym, a nie pojedynczo. Za 10 sztuk hamburgerów tym razem zapłaciła 15 zł. Ja na to nie zwróciłam uwagi. Odstęp między jednym, a drugim zakupem wynosił minimum 2 tygodnie. A ona – jak się okazało w trakcie lektury książki – dokładnie wiedziała, kiedy ostatnio przepłaciła – i za co.

A ty? Czytałaś już Julka? Co myślisz o takiej formie edukacji? Czekam na komentarze i dyskusje 🙂

 A już na totalne zakończenie – fragment książki znajdziecie na stronie autorki. Żeby nie było – że namawiam Was do kupowania kota w worku 😉

Mam nadzieję – że przypadnie Wam do gustu tak samo – jak naszej rodzince.

Z pozdrowieniami – Ula